نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه مدیریت ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 گروه مدیریت ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ادراک مطلوبیت فضای ورزشی پارکی شهر تهران است. روش تحقیق آمیختۀ کیفی- کمی با رویکرد اکتشافی است.
روش پژوهش: جامعۀ آماری در بخش کیفی شامل اعضای هیأت علمی دانشگاهها و افراد دارای تجارب مدیریتی در سازمانهای ورزشی و در بخش کمی شامل تمامی افراد 18 سال به بالا که حداقل هفتهای دو بار از فضاهای ورزشی در شهر تهران استفاده میکنند، بودند. دوازده نفر در بخش کیفی و 384 نفر در بخش کمی نمونۀ آماری را تشکیل دادند. ابزار جمعآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبۀ نیمهساختارمند بود که نتایج برگرفته از این مصاحبه در قالب پرسشنامهای با پنج عامل اصلی در بخش کمی استفاده شد. در این پژوهش برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی)، برای تعیین پایایی مدل از دو شاخص پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ و از شاخصهای روایی واگرا و همگرا (Ave) و مدلسازی معادلۀ ساختاری از نرمافزارهای اس.پی.اس نسخۀ 23 و پی.ال.اس نسخۀ 2 استفاده شد.
یافته ها: شاخص برازش مدل 68/0 GOF= گزارش شد و نتایج پژوهش مدل نهایی را در پنج عامل امکانات رفاهی، ترجیح، دسترسی، تجهیزات و طراحی تأیید کرد.
نتیجه گیری: با توجه به تأثیر ترجیح بر مطلوبیت فضاهای ورزشی پارکی توسعۀ فضای ورزشی پارکی کمهزینه و با قیمت مناسب پیشنهاد میشود. بنابراین اگر اماکن ورزشی فضایی پارکی امن و مطلوب را فـراهم سـازیم و فعالیتها و تفریحات سالم بهگونهای سازمانیافته و مطابق با ارزشهای جامعه میسر شود، حـضور فعال مردم و بهتبع آن سرزندگی و زیستپذیری افراد جامعه افزایش مییابد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
model of perception Utility of Parks Sports Space on Tehran City
نویسندگان [English]
- Mahshid Mohammadi 1
- Mohammad Reza Esmaeili 1
- Ali Zarei 2
1 Department of Sports Management, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Department of Sports Management, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Introduction: The purpose of the present study was to design the model of perceiving the desirability of park sports space on Tehran city.
Method: The research method was qualitative-quantitative mixed with exploratory approach. The statistical population included in the qualitative part the faculty members of universities and individuals with managerial experience in sports organizations and in the quantitative part included all persons over 18 years of age who used sports spaces at least twice a week in Tehran. Twelve were in the qualitative section and 384 in the quantitative section. The data collection tool was semi-structured interview in qualitative part.
Results: The results of this interview were used in a questionnaire with 5 main factors in quantitative part. In this study for expert content validity and construct validity (exploratory and confirmatory factor analysis), to determine the model reliability from two composite reliability indices and Cronbach's alpha, and from divergent and convergent validity indices (Ave) and structural equation modeling SPSS version 23 and PLS version 2 were used. The fit of the model was reported as GOF=0.68 and the results confirmed the final model in 5 factors including amenities, preference, accessibility, equipment and design.
Conclusion: Therefore, if we create a safe and desirable park space and healthy activities and recreation are organized in accordance with the values of community, the active presence of the people and consequently the vitality and livelihood of community will increase.
کلیدواژهها [English]
- utility of sports space
- welfare amenities
- preference
- equipment
- design