نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطۀ بین هوش ­هیجانی و مهارت­های­کارآفرینی دانشجویان تربیت­ بدنی بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی بود که به‌صورت میدانی اجرا شد­. جامعۀ آماری، دانشجویان تربیت ­بدنی دانشگاه ­تهران (843n=) بودند. تعداد نمونۀ ­آماری براساس فرمول کوکران 265 نفر به‌دست آمد. نحوۀ نمونه­گیری به­صورت طبقه­ای ­تصادفی بود. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامۀ هوش هیجانی نوکاه و آهیازو (2009) و پرسشنامۀ مهارت­های­کارآفرینی بیچ (2007) بود. روایی پرسشنامه­ها را یازده نفر از متخصصان مدیریت ­ورزشی تأیید کردند. پایایی درونی هر دو پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ، به‌ترتیب 821/0 و 794/0 به­دست ­آمد. برای تحلیل داده­ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی )آزمون K-S، ضریب ­همبستگی اسپیرمن، رگرسیون چندگانۀ گام­به­گام) استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین هوش ­هیجانی و مهارت­های کارآفرینی دانشجویان، همبستگی مثبت و معنا­داری وجود دارد (508/0=r). همچنین بین سه مؤلفۀ خودمدیریتی (471/0r=)، مدیریت­ روابط (528/0r=) و آگاهی ­اجتماعی (718/0r=) با مهارت­های کارآفرینی رابطۀ معنا­داری وجود­ دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانۀ گام­به­گام نشان داد که از بین چهار مؤلفة هوش­ هیجانی، مؤلفه­های خودمدیریتی با ضریب همبستگی چندگانه (721/0 (R=، آگاهی اجتماعی) 821/0 (R=و مدیریت روابط )853/0 (R=توانایی پیش‌بینی­ مهارت‌های­کارآفرینی را دارند. به‌نظر می­رسد از طریق آموزش­های لازم، می‌توان هوش ­هیجانی و در نتیجۀ آن مهارت­های­کارآفرینی­ دانشجویان ­را­ ارتقا بخشید.
 
 
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Investigation of the Relationship between Emotional Intelligence and Entrepreneurial Skills in Physical Education Students

نویسندگان [English]

  • abbas fakhrani 1
  • mehrzad hamidi 2
  • majid jalaali farahani 2

1 PhD Student of Sport Management, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran

2 . Associate Professor, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

This study examined the relationship between emotional intelligence and entrepreneurial skills in physical education students. The research method was descriptive – correlation and application in terms of aim which was carried out as a field study. The statistical population consisted of physical education students of University of Tehran (N=843). 265 subjects were selected by Cochran Formula. Stratified random sampling method was used to select the sample. To collect data, EI Questionnaire by Nwokah and Ahiauzu (2009) and Entrepreneurial Skills Questionnaire by Biech (2007) were used. The validity of both questionnaires was confirmed by 11 sport management experts. Their reliability was obtained through Cronbach's alpha coefficient as 0.821 and 0.794. For data analysis, descriptive statistics (frequency, frequency percentage, mean and standard deviation) and inferential statistics (K-S test, Spearman correlation coefficient, stepwise multiple regression) were used. Findings showed a significant and positive relationship between emotional intelligence and entrepreneurial skills of students (r=0.508). Also, there was a significant relationship between self-management (r=0.471), relationship management (r=0.528) and social awareness (r=0.718) and entrepreneurial skills. Stepwise multiple regression showed that among the four components of emotional intelligence, self-management with multiple correlation coefficient (R=0.721), social awareness (R=0.821) and relationship management (R=0.853) could predict entrepreneurial skills. It seems that emotional intelligence and thereby students' entrepreneurial skills can be improved by necessary education.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Emotional intelligence
  • Entrepreneurial skill
  • Entrepreneurship
  • Intelligence
  • physical education
  1. احمدپور داریانی، محمود. (1389). "کارآفرینی". انتشارات جاجرمی. تهران. چ نهم. ص 125-25.
  2. آقایار، سیروس؛ شریفی درآمدی، پرویز. (1386). "هوش هیجانی سازمانی". انتشارات سپاهان. اصفهان. چاپ سوم. ص 89-11.
  3. بازرگان، عباس. (1386). "روش‌‌های تحقیق در علوم رفتاری". تهران، نشر آگاه. چ دهم. ص 235-227.
  4. تجاری، فرشاد؛ خدایاری، عباس. (1385). "مطالعۀ آمادگی کارآفرینی در ورزش"، مجلۀ پژوهش در علوم ورزشی، ش دهم. ص 88-73.
  5. رحمانی، محمد و همکاران. (1389). "مطالعه­ی رابطۀ­ هوش هیجانی و کارآفرینی مدیران صنایع لاستیک و پلاستیک شهر تهران". نشریۀ توسعۀ کارآفرینی. ش دوم. زمستان 1389. ص 34-27.
  6. رهنمود، فرج الله. جویبار، منوچهر. (1387). "مقایسۀ هوش هیجانی در میان سطوح سه­گانۀ مدیریت: مطالعۀ موردی". نشریۀ پیام مدیریت. ش 26. ص 118-101.
  7. فاضل، امیر؛ کمالیان، امین­رضا. (1390). "رابطۀ هوش هیجانی و میزان کارآفرینی دانشجویان، مطالعۀ موردی: دانشگاه سیستان و بلوچستان". نشریۀ توسعۀ کارآفرینی. سال سوم. ش 11. بهار 1390. ص 127-146.
  8. فروغی‌پور، حمید. (1384). "زمینه‌های کارآفرینی در ورزش از دیدگاه مدیران و متخصصان تربیت بدنی کشور و ارائۀ راهکار"، رسالۀ دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات. ص 81-15.
  9. کریمی، جلال. (1391). "ارائۀ مدل بهبود کیفیت تربیت نیروی انسانی مقطع کارشناسی تربیت بدنی با رویکرد قابلیت­های شغلی. رسالۀ دکتری". دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی. دانشگاه تهران. تهران. ایران. ص 82-46.

10. مسلمی عقیلی، سید رضا. (1390). "تأثیر هوش هیجانی در موفقیت کارآفرینان استان گلستان". پایان­نامۀ کارشناسی‌ارشد کارآفرینی دانشگاه تهران. تهران. ایران. ص 12-135.

11. مشبکی، علی‌اصغر؛ تباربانی، مهدی؛ شایگان فرد، زهرا. (1391). "بررسی رابطۀ مؤلفه‌های هوش هیجانی و کارآفرینی در بین دانشجویان کارشناسی‌ارشد مازندران". فصلنامۀ اندیشه‌های تازه در علوم تربیتی. سال هفتم، ش 2. ص 17-7.

  1. 12.  مقیمی، سید محمد؛ رمضان، مجید. (1390). "مدیریت استراتژیک و کارآفرینی". پژوهشنامۀ مدیریت. انتشارات راه­دان. تهران. چ اول. ص 154-153.

13. مرعشیان، فاطمه سادات؛ نادری، فرخ. (1392). "رابطةفرهنگسازمانی،هوشهیجانیوسرمایةروان‌شناختیباخودکارآمدیشغلیوکارآفرینیسازمانیدرکارکنانسازمانآبوبرقخوزستان". فصلنامۀ دانش و پژوهش کاربردی در روان‌شناسی. سال چهاردهم. ش 3. ص 121-112.

14. مندعلیزاده، زینب؛ هنری، حبیب. (1389). "بررسی عوامل اثر­گذار بر کارآفرینی به‌عنوان حوزۀ میان‌رشته‌ای". فصلنامۀ مطالعات میان­رشته­ای در علوم انسانی . دور دوم. ش دوم. بهار 1389. ص 136-113.

15. نقابی، سعید. بهادری، محمدکریم. (1391). "رابطۀهوشهیجانیورفتارکارآفرینانه". مجلۀ طب نظامی. دورۀ ۱4، ش ۲، ص ۱۲۸-123.

16. هنری، حبیب؛ مندعلیزاده، زینب. (1390). "بررسی اهداف و استراتژی­های کارآفرینی در ورزش کشور بر اساس تحلیل SWOT". مطالعات مدیریت ورزشی. ش 12. زمستان 1390. ص 126-107.

17. یاراحمدی، معصومه (1387). "مقایسه هوش هیجانی ورزشکاران تیم‌های انفرادی اجتماعی اعزامی به المپیک 2008 پکن". پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد. دانشگاه شمال. ص 42-10.

  1. Bar- On. R.& Parker. J.D.A. (2000). “Handbook of Emotional Intelligence”. San Francisco: Josse – Bass. Vol. 10. No. 4. PP: 10-265.
  2. Bardzil, F. & Slaski, M. (2003). “Emotional intelligence fundamental competencies for enhanced service provision”, managing service quality. Vol. 13. No. 2.pp:56-140.
  3. Baron, R.A. (2008). “The role of affect in the entrepreneurial process”. Academy of Management Review, 33(2), PP: 328 - 340.
  4. Bliss, S. (2001). “The affect of emotional intelligence on a modern organizational leader’s ability to make effective decisions”. Bellevue University. EQI Home Page. pp:23-157.
  5. Boren, Amy E. (2010), “Emotional Intelligence: The secret of successful entrepreneurship?”. Faculty Publications: Agricultural Leadership, Education & Communication Department. 10(2.) PP: 55-61.
  6. Bradberry, T. & Greaves, J. (2009). “Emotional intelligence appraisal”. 1st ed. Tehran;Sawalan publication; Vol. 2. No. 10. PP: 17-28.
  7. Erin B. McLaughlin, B.S. (2012). “An Emotional Business: The Role of Emotional Intelligence In Entrepreneurial Success”. Dissertation Prepared for the Degree of PhD. M.B.A. 9(3). PP: 170-205.
  8. Ghorbani, M. Johari, S & Abasi, A. (2012). “Analysis of the Relationship Between Emotional Intelligence and Entrepreneurship”. Middle-East Journal of Scientific Research 11 (5):PP: 679-689.
  9. Golman, D. (1999) “Emotional Intelligence”. New York. Bantam Books.Vol. 14. pp: 1-223.
  10. Hisrich, A. (2002). “Contextualinfluence on the corporate entrepreneurship-performance relationship: A longitudinal analysis”. Journal of Business. Venturing 10. pp:41-68.
  11. Kafetsios , K & Zampetkis, L. A. (2008). “Emotional intelligence and job satisfaction: testingthe mediatory role of positive and negative affect at work”. Personality and Individual differences. Vol. 44. No. 14. pp. 20-710.
  12. Nakhaei, A. Hadavi, F. Talebpour, M. Farahani, A. Abbasnejad. E. (2013) “The Relationship Between Emotional Intelligence And Its Dimensions With Organizational Entrepreneurship”. Advances in Environmental Biology, 7(8): PP: 1356-1365.
  13. Rhee, K &White,R.J. (2007). “the emotional intelligence of entrepreneurs. Journal of small business and entrepreneurship”. No. 4. pp. 409-452.
  14. Salovey, P. Mayer, J.D. . (2002). “The Dositive psychology of emotional Intelligence” . In c.r. snyder & S.I. Lopes (EDS), hand book: of positive, psychology. Oxford University Press. 9(5). pp: 157-171.
  15. Zampetakis, L.A., Kafetsios, K., Bouranta, N., Dewett, T., Moustakis, V.S. (2009). “On the relationship between emotional intelligence and entrepreneurial attitudes and intentions”. International Journal of Entrepreneurial Behaviour & Research”. 15(6), PP: 595-618.
  16. Zakarevicius, P & Zuperka, A. (2010). ”expression­ of emotional intelligence in development of student’s entrepreneurship”.Economics and management. Vol. 14. No. 15. pp:165-201.