نویسندگان
1 دانشیار دانشگاه بیرجند
2 کارشناس ارشد تربیت بدنی دانشگاه بیرجند
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی رابطة بین خودکارامدی و ابعاد روانی، اجتماعی، عقلانی، هیجانی، معنوی و جسمی نیک-زیستی بود. طرح تحقیق حاضر همبستگی است که 285 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دختر و پسر با استفاده از شیوة تصادفی ساده بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامههای بررسی نیکزیستی ادراکشده و بررسی عادات تمرینی و خودکارامدی و برای بررسی رابطة بین متغیرهای تحقیق از همبستگی پیرسون استفاده شد. از مدل رگرسیون چندگانة خطی برای ارزیابی نقش هریک از متغیرها در تبیین نیکزیستی ادراکشده و مؤلفههای تشکیلدهندة آن استفاده شد. نتایج نشان داد خودکارامدی ورزشی کلی، نیکزیستی ادراکشده و ابعاد جسمی، معنوی، عقلانی، روانی و هیجانی نیکزیستی را بهطور معناداری پیشبینی میکند (05/0 P<). خودکارامدی ورزشی پیشگوی معناداری از نیکزیستی اجتماعی نبود. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که خودکارامدی ورزشی شاخص پیشگوی مهمی از نیکزیستی هیجانی، روانی، عقلانی، معنوی و جسمی است. باتوجه به نتایج این تحقیق، با تمرکز بر بهبود خودکارامدی ورزشی و تقویت افکار و اعتقادات مرتبط با توانایی شخصی برای شرکت در فعالیت بدنی و استفاده از نظریة شناختی اجتماعی، شرکت در فعالیت بدنی و ورزش در درازمدت افزایش خواهد یافت
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Relationship between Six Dimensions of Wellness and Exercise Self-Efficacy in Physical Education Students
نویسندگان [English]
- mohammad keshtidar 1
- behzad behzadniya 2
- mohamad jahangiri 2
1
2
چکیده [English]
The purpose of this study was to determine the relationship between exercise self-efficacy and psychological, social, intellectual, emotional, spiritual and physical dimensions of wellness. The research method was correlation. For this purpose, 285 male and female physical education students were selected as the sample via random sampling. In order to collect data, questionnaires of perceived wellness survey and self-efficacy and exercise habits survey were used. Pearson correlation was conducted to explore the relationship of variables. Linear multiple regression model was used to assess the role of variables in evaluating perceived wellness and the subscales of wellness. Results indicated that total exercise self-efficacy significantly predicted perceived wellness and the wellness subscales of physical, spiritual, intellectual, psychological and emotional dimensions (P<0.05). Exercise self-efficacy did not significantly predict social wellness. The results of regression analysis showed that exercise self-efficacy could predict emotional, psychological, intellectual, spiritual and physical wellness. It can be concluded that participation in sport and physical activity in a prolonged period would increase with focus on improving exercise self-efficacy and promoting beliefs in the ability to participate in physical activity and using the framework of social cognitive theory.
کلیدواژهها [English]
- Exercise Self – Efficacy
- Physical Education Students.
- Wellness