نویسندگان

• رضا شجیع ¹
• هاشم کوزه چیان ²
• مجتبی امیری ³
• فرشته اقبالی هشتجین ⁴

¹ دانشجوی دکتری مدیریت دانشگاه تربیت مدرس

² استاد دانشگاه تربیت مدرس

³ دانشیار دانشگاه تهران

⁴ دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران

چکیده

هدف از پژوهش توصیفی حاضر، تعیین رابطه بین کمال‌گرایی و اضطراب بدنی اجتماعی زنان دارای فعالیت بدنی منظم بود. به همین منظور مقیاس‌های کمال‌گرایی چندبعدی فراست (1990)، اضطراب بدنی اجتماعی هارت و همکاران (1989) و مراحل تغییر فتار تمرینی کاردینال (1997)، در اختیار 229 نفر از زنان شرکت‌کننده در کلاس‌های آمادگی جسمانی شهر مشهد که دارای فعالیت بدنی منظم بیشتر از 30 روز بودند، قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون، کولموگروف – اسمیرنوف، گروه‌های مستقل و یومان ویتنی استفاده شد. یافته‌ها نشان داد میانگین نمره اضطراب بدنی اجتماعی آزمودنی‌ها 02/8 ± 87/31 و نمره کلی کمال‌گرایی آنان 91/12± 50/111 است. بین کمال‌گرایی (754/1- = t، 002/0 = p) و همچنین خرده‌مقیاس‌های نکوهش والدین (563/2- = Z، 010/0 = p) و سازماندهی (459/1- = t، 025/0 = p) زنان دارای فعالیت بدنی منظم به تفکیک رفتارهای تمرینی شروع و ثبات تفاوت معنی‌داری وجود دارد. ضمن ایکه بین کمال‌گرایی و اضطراب بدنی اجتماعی آنها رابطه معنی‌داری مشاهده شد (185/0 = r، 015/0 = p). بر پایه یافته‌ها به‌نظر می-رسد پرداختن به فعالیت بدنی منظم با سطوح متوسط کمال‌گرایی و اضطراب بدنی اجتماعی مرتبط است.

کلیدواژه‌ها

• اضطراب بدنی اجتماعی
• زنان
• فعالیت بدنی منظم.
• کمال گرایی

عنوان مقاله [English]

Determination of the Relationships between Perfectionism and Social Physique Anxiety in Women with Regular Physical Activity

نویسندگان [English]

• reza shajie ¹
• H Kouzechian ²
• M Amiri ³
• F Eghbali ⁴

¹

²

³

⁴

چکیده [English]

The aim of the current descriptive study was to determine the relationship between perfectionism and social physique anxiety in women with regular physical activity. For this purpose, Frost (1990) multidimensional perfectionism scale, the social physique anxiety (SPA) questionnaire of Hart et al. (1989) and EBC scale of Cardinal (1997) were administered to 229 women who participated in Mashhad physical fitness centers and had regular physical activity for more than 30 days. The data were analyzed by Pearson correlation coefficient, Kolmogorov – Smirnov, Mann – Whitney U and independent t tests. Results showed that mean scores of SPA and perfectionism were 31.87+8.02 and 111.50+12.91 respectively. There was a significant difference between subjects' perfectionism (t = -1.754, p = 0.002) and parental criticism (z = -2.563, p = 0.010) and organization (t = -1.459, p = 0.025) subscales with an emphasis on action and maintenance stages of exercise behavior. Also, there was a significant relationship between SPA and perfectionism of women with regular physical activity (r = 0.185, p = 0.015). It seems that regular physical activity was related to medium levels of perfectionism and social physique anxiety.

کلیدواژه‌ها [English]

• Perfectionism
• regular physical activity
• Social physique anxiety
• Women