Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Student in Sport Management, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Tabriz University, Tabriz, Iran

2 Associate Professor, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran

3 Assistant Professor, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran

Abstract

This study was conducted to investigate the relationship between brand equity dimensions and those factors affecting it in Iran sportswear industry. The study was descriptive and correlation. The statistical population consisted of students and graduates of physical education and sport sciences and 805 subjects were selected as the sample using questionnaires in person and online. The standard questionnaire of Yoo and Donthu (2001) was used to collect data. The reliability of this questionnaire was determined using Cronbach's alpha as 0.95. Results showed that all 805 subjects used foreign brands while this figure was 0.65 for Iranian brands. Also, the mean of all dimensions of foreign brand equity was higher than Iranian brands which showed higher satisfaction from foreign brands. The results showed that all dimensions had a positive and significant relationship with brand equity. In the meantime, awareness and association and then loyalty and perceived quality had the highest relationship. Also, Fisher Z test reported no significant differences in the correlation of foreign and Iranian brands. Linear regression analysis showed that these dimensions alone predicted about 0.40 of total brand equity changes and the rest belonged to other variables.

Keywords

  1. آزادی، رسول؛ یوسفی، بهرام؛ عیدی، حسین (1394). «اثرات عناصر منتخب آمیختۀ بازاریابی بر ارزش ویژۀ برند در صنعت پوشاک ورزشی از دیدگاه دانشجویان و فارغ‌التحصیلان تربیت بدنی و علوم ورزشی کشور»، [MO1] دورۀ 3، ش 8[Mj2] ، ص 57.
  2. رفیعی، ساغر؛ حقیقی نسب، منیژه؛ یزدانی، حمیدرضا (1391). «تأثیر عوامل آمیختۀ بازاریابی و تصویر شرکت بر ارزش ویژۀ برند در بخش نرم‌افزاری صنعت فناوری اطلاعات»، تحقیقات بازاریابی نوین، سال دوم، ش 4، (7پیاپی)، ص 183.
  3. سیدجوادین، سید رضا؛ شمس، راحیل (1386). «عوامل تعیین‌کنندۀ ارزش ویژۀ‌ برند کفش ورزشی در میان گروه سنی جوانان»، پژوهشنامۀ علوم انسانی و اجتماعی و مدیریت، سال هفتم، ش 25، ص 73.
  4. شمس، راحیل (1386). بررسی رابطۀ میان عناصر آمیختۀ بازاریابی منتخب و ارزش ویژۀ برند تلفن همراه در بین جوانان شهر تهران، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشگاه تهران، ص 9.
  5. صادقی، رضا؛ کشگر، سارا؛ قاسمی، حمید؛ کارگر، غلامعلی (1392). «تعیین و مقایسۀ علل تمایل مشتریان به خرید کالاهای ورزشی خارجی از دیدگاه تولیدکنندگان، فروشندگان و مصرف‌کنندگان»، پژوهش‌های کاربردی در مدیریت ورزشی، دورة 2، ش 2(6 پیاپی)، ص 21.
  6. کرباسی‌پور، علیرضا؛ یاردل، سعیده (1390). «ارزیابی ارزش ویژۀ نام و نشان تجاری و عوامل مؤثر بر آن از دیدگاه مصرف‌کننده»، فصلنامۀ مدیریت، سال هشتم، ش 21، ص 14.
  7. نعلیزاده، محمدرضا (1390). «بررسی تأثیر عناصر آمیخته و تصویر ذهنی شرکت بر ارزش ویژۀ مارک تجاری ایرانسل»، بانک مقالات بازاریابی ایران، ص 4.
    1. Aaker, D. A. (1991). "Managing Brand Equity: Capitalizing on the Value of a Brand". New York, Free press, p: 212.
    2. Aaker, D. A, Joachimsthaler, E. (2000). "Brand Leadership". New York. Free Press, p: 129.
    3. Atilgan, E,. Aksoy, S. & Akinci, S. (2005). "Determinants of the brand equity: A verification approach in the beverage industry in Turky". Marketing Intelligence & Planning. 23(3), p: 237.
    4. Azadi, R. Yousefi, B. Eydi, H. (2015). "The Impact of Brand Country-of-Origin Image on the Formation of Brand Equity in the Sports Apparel Industry". Universal Journal of Industrial and Business Management. 3(3), p: 68.
    5. Cui,W. (2011). "creating consumer-based brand equityin the chinese sports shoes market". Aalborg University.degree of Master of Science in International Marketing. 7(4), p: 156.
    6. Farquhar, P. (1989). "Managing Brand Equity". Marketing Research. 11(2), p:27.
    7. Israil, M. Ahmad, K. Rafikul, I. (2012). "Measuring consumer based brand equity sportswear market in Malaysia". Research Journal of Applied Sciences, Engineering and Technology. 4(10), p: 1414.
    8. Keller, K. L. (2003). "Building, Measuring, and Managing Brand Equity". Prentice Hall of India, New Delhi. p: 189.
    9. Kim, J. Hyum, Y. (2010). "A model to investigate the influence of marketing-mix efforts and corporate image on brand equity in the IT software sector". Industrial marketing management. 40, p: 426.
    10. Kimpakorn, N. & Tocquer, G. (2010). "Service brand equity and employee brand commitment". Journal of Services Marketing. 24 (5), p: 378.
    11. Newbery, M. (2009). "Global Market Review of Active Sportswear and Athletic Footwear- Forecasts to 2014". Just-style.com, Bromsgrove, Worcs, UK. P: 10.
    12. Panchal, K. S., Mustafa Khan, B. & Ramesh, S. (2012). "Importance of brand loyalty, brand awareness and perceived quality parameters’ in building brand equity in the Indian pharmaceutical industry". Journal of Medical Marketing. 12(2), p: 83.
    13. Ravindar, R; Chandrajeet, K. (2012). "Creating Consumer Based Brand Equity in Indian Sport Shoe Market".Business & Management Review. 2(2), p: 131.
    14. Su, J. Tong, X. (2015) "Brand personality and brand equity: evidence from the sportswear industry". Journal of Product & Brand Management. 24(2), p: 130.
    15. Tong, X. and Hawley, J. (2009). "Creating brand equity in the Chinese clothing markets the effect of selected marketing activities on brand equity dimensions". Journal of Fashion Marketing and Management. 13 (4), pp: 569.

Yoo, B., Donthu, N. (2001). "Developing and validating a multidimensional consumer-based brand equity scale". Journal of Business Research. 52(1), p: 1