Document Type : Research Paper

Authors

1 Graduate Student / Science and Research in Kurdistan

2 Department of Sport Management / Sanandaj University

3 Department of Social Sciences / University of Sanandaj

Abstract

Descriptave and causal methods-are compared.The population of the City and its staff includes experts in physical education official IRIB number 377 was the capital of Kurdistan.
The measuring instrument consisted of a questionnaire survey requires the establishment of private TV sport in which a pilot study reliability 0/824, respectively. To analyze the data from software spss version 19, t-test and the factor loadings were used to determine priority. Results showed that between views of the staff of the establishment of private TV sports radio Symav physical education experts, there is no significant difference, there are significant differences related to the establishment of private TV Sports. IRIB personnel and experts perspective as well as the effects of physical exercise on the establishment of private TV state television monopoly, there is no significant difference.
This pattern 4 or scale factors economic, cultural, social and structural is given by And suggested that the components of the economic, social, cultural and the structural model And also factors in each component of assessment on private TV sports, the establishment of private TV sports action and The model with the model put forward by managers and invest in this platform to provide a private TV sports.

Keywords

. داورزنی، داور. (1374). تأثیر خصوصی‌سازی بر کارایی و اثربخشی ورزش کشور. رسالۀ دکتری، تهران: دانشکده مدیریت، صص 1-135
 
2. رجبی، مالک؛ حسینی، محمد سلطان؛ رضوی، محمدحسین؛ حسینی، سید عماد. (1391). نقش رسانه‌ها و تماشاگران ورزشی در جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در ورزش قهرمانی، مطالعات مدیریت ورزشی، شمارۀ 13، صص 106-93.
 
3. ظهرابی، فاطمه و صابونچی، رضا. (1390). مقایسۀ نقش رسانه‌ها در توسعۀ بازاریابی ورزش قهرمانی. ششمین همایش ملی دانشجویی، تهران: دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، صص 78-67.
 
4. عبدلی، بهروز. (1384). مبانی روانی اجتماعی تربیت بدنی و ورزش. تهران: بامداد کتاب، صص 23-20.
 
5. عنایتی شبکلانی، علی؛ محمدخانی ملکوه، محمد ( 1391). نقش تلویزیون در همگانی شدن فوتبال در ایران. فصلنامۀ پژوهش‌های ارتباطی ، شمارۀ 1، صص 100-71.
 
6. قاسمی، حمید. (1386). بررسی نقش رسانۀ گروهی در توسعۀ ورزش کشور. رسالۀ دکتری، تهران: دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، صص 128- 1.
 
7. قاسمی، حمید؛ مظفری، امیراحمد؛ امیرتاش، علی محمد. (1386). توسعۀ ورزش از طریق تلویزیون در ایران، پژوهش در علوم ورزشی، شمارۀ 17، صص 148-131 .
 
8. قاسمی، حمید. (1387). نقش رسانه‌ها در خصوصی‌سازی فوتبال. همایش بین المللی خصوصی‌سازی فوتبال. تهران: دانشگاه تربیت مدرس، صص 73-62.
 
9. کردی، محمدرضا. (1386). بررسی نقش مطبوعات و رسانه‌های گروهی در ورزش ایران. طرح پژوهشی، پژوهشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، صص 17-1.
 
10. محرم‌زاده، مهرداد. (1385). مقایسۀ شیوه‌های بازاریابی ورزش دانشگاهی ایران و ترکیه. فصلنامۀ پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 1، صص 108-93.
 
11. محمدی، رزگار؛ هنری، حبیب؛ صادقی، رضا و شجاعی، سهیلا. (1390). نقش تلویزیون در ایجاد تعهد در مخاطبان تلویزیونی فوتبال نسبت به حامیان مالی ورزشی. ششمین همایش ملی دانشجویی، تهران: دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، صص 62-54.
 
12. محمدی، فاطمه و محسنیان راد، مهدی. (1388). بررسی ضرورت‌های تأسیس و مصرف تلویزیون خصوصی در ایران و ترسیم الگوی مطلوب برای آن. پایان‌نامۀ دورۀ کارشناسی‌ارشد رشتۀ ارتباطات، تهران:دانشکدۀ صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، صص 176-1.
 
13. . Aslam, M. (2008). Sport TV Chaneel Preferences in Lahore, Pakestan. European journal of scientific Research, 24 (2),Pp. 253-262.                                                                                                                                
 
14. . Boyle, R; Haynes, R. (2000). Power play: sport, the media and popular culture. London: Longman,Pp. 1-16.                                                                                                                                                                              
 
15. James, J. (et al). (1998). Relationship between broadcasting media and minor league hockey game attendance. Journal of sport management, 12: 122-303.                                                                                         
 
 
16. McChesney, R.W. (1999). Media Convergence and Globalization. In Electronic Empires: Global Media and Local Resistance.London: Arnold, Pp.1-16                                                                                                                
 
17.  Ran, Wie; Leung, L.(1998). Owning and using new media technology as predictors of quality of life. Telematics and informatics, 15: 237-251.                                                                                                                
 
18. Rowe, D.(2009). Media and sport: The cultural Dynamics of  Global Games.sociology compass. Vol.3(4),Pp. 543-558.                                                                                                                                                 
 
19. Wenner, L. et al. (1998). Media sport. New York: Routledge,Pp.1-256.