Document Type : Research Paper
Authors
Abstract
The aim of this study was to evaluate the effectiveness of the coaching and referreeing courses from the viewpoints of those university students who participated in these courses. The research method used in this study was descriptive. The population consisted of the students of physical education faculties of Tehran state universities (n=2000) and the sample was determined as 322 subjects based on Morgan table. A researcher-made questionnaire (24 items) based on Kirk Patric's model was used to collect data. The validity of this questionnaire was confirmed by 8 sport management professors, and the reliability was acquired through Cronbach's alpha (α=0.91). To analyze the data, descriptive (mean and frequency percentage) and inferential statistics (one sample t test) were used. The results showed that coaching courses in eight sport fields and referreeing courses in four sport fields had the necessary effectiveness.
Keywords
1. امیری مهر، مینا. (1386). "بررسی اثربخشی دوره های آموزشی شرکت سایپا دیزل مطابق با الگوهای کرک پاتریک در تابستان 85". پایان نامة کارشناسی ارشد آزمون بزرگسالان، دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی. صص : 25-11.
2. برزگر، نادر. (1382). "تعیین اثربخشی آموزشها با رویکرد توسعة منابع انسانی". اولین همایش سراسری نقش آموزش در صنعت، تهران.صص : 33-21.
3. توکل، ثامنه. (1389). "ارزیابی واکنش فراگیران از دوره های کوتاه مدت آموزش کتابداران کتابخانه های عمومی استان قدس رضوی براساس سطح اول مدل کرک پاتریک". نشریة الکترونیکی سازمان کتابخانه ها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، دورة 2، شمارة 6.صص : 16-1.
4. توکلی، ثامنه. (1388). "ضرورت ارزشیابی دوره های آموزشی ضمن خدمت در کتابخانه ها، رویکردی اثربخش در مدیریت منابع انسانی". نشریة الکترونیکی سازمان کتابخانه ها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، دورة 1، شمارة 4.صص : 31-25.
5. حمیدی، مهرزاد. (1382). "ارتباط بین ساختار سازمانی، اثربخشی و تعهد سازمانی در حوزة ستادی سازمانهای ورزشی کشور". رسالة دکتری رشتة تربیت بدنی و علوم ورزشی با گرایش مدیریت و برنامه ریزی در تربیت بدنی دانشگاه تهران.صص : 80 – 71.
6. دولان، شیمون؛ شولر، رندال. (1384). "مدیریت امور کارکنان و منابع انسانی". ترجمة محمد صائبی، محمدعلی طوسی. نشر موسسة عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی. صص : 290-275.
7. زواریان، محمدسعید. (1385). "تدوین دستورالعمل ارزیابی اثربخشی دوره های آموزشی شرکت ایران خودرو براساس مدل کرک پاتریک و ارزیابی اثربخشی دوره های پنوماتریک، الکتروپنوماتیک و هیدرولیک براساس آن". پایان نامة کارشناسی ارشد آموزش بزرگسالان، دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی. صص : 42-35.
8. سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی. (1383). "مطالعات تفصیلی توسعة منابع انسانی". تهران، سیب سبز. صص : 115-90.
9. سام خانیان، محمد ربیع. (1378). "برنامه ریزی آموزش منابع انسانی". تهران، انتشارات جاودانه. صص : 83-70.
10. عباسیان، عبدالحسین. (1383). "بررسی اثربخشی دوره های آموزشی شرکت ایران خودرو براساس مدل کرک پاتریک". پایان نامة کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشکدة روانشناسی و علوم تربیتی گروه بنیادهای آموزش و پرورش، دانشگاه تربیت معلم. صص :35-30.
11. عیدی، اکبر. (1387). "سنجش اثربخشی دوره های آموزشی". ماهنامة تدبیر، شمارة 200.صص : 32-26.
12. فتحی، کورش؛ اجارگاه، دیبا؛ اجاری، طلعت. (1384). "ارزشیابی اثربخشی دوره های آموزشی". تهران، آییژ.صص: 45-40.
13. مظفری، نادر. (1389). "ویژگیهای تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه اردبیل". مجلة علمی و پژوهشی دانشکدة پرستاری و مامایی، سال دوازدهم، بهار 89.صص : 70-61.
14. مهدوی، عبدالحمید. (1389). "نظام آموزش کارکنان در عصر اطلاعات". تهران، انتشارات نظری.صص : 65-60.
15. وفادار، مهشید. (1388). "بررسی اثربخشی دوره های آموزشی کارگزاران بیمه های کشاورزی براساس مدل کرک پاتریک". پایان نامة کارشناسی ارشد آموزش بزرگسالان، دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی. صص : 60-47.
16. al – Ajlouni, M. M. Athamneh, S. M. H., and Jaradat, A. A. (2010). “Methods of evaluation: traning techniques”. International research journal of finance and economics (36). PP:56-65.
17. Anderson, B., and Huang, S. T. (1993). “Impact of new libriary technology on training paraprofessional staff”. The reference librarian, 18 (39), PP:21-29.
18. Bates, R. (2004). “A critical analysis of evaluation practice: the Kirkpatrick model and the principle of beneficence”. Evaluation and program planning. 27(3).PP: 341-347.
19. Douge, B., Alexander, K., davis, P., and Kidman, L. (1994). “Evaluation of the national coach accreditation scheme”. Australian coaching council.Vol3(6); PP:71-95.
20. Gilbert, W. and Trudel, P. (1999). “An evaluation strategy for coach education programs”. Journal of sport behaviour, 22, PP:234-250.
21. Hammond, J. and Perry, J. (2005). “A multi – dimensional assessment of soccer coaching course effectiveness”. Ergonomics, 48 (11-14). 1698 – 1710.
22. Nelson, L. Cushion, C. and Potrac, P. (2012). “Enhancing the provision of coach education: the recommendations of UK coaching practitioners Physical”.education and sport pedagogy. PP:1-15.
23. Pulichino, J. P. (2007). “Usage and value of Kirkpatrick's four levels of training evaluation”. Pepperdine university.Vol.14(12); PP:23-32.
24. Steven, G. L. (2001). “Web – based learning: a Krikpatrick's multilevel evaulation of effectiveness”. Pro Quest Dissertations and Theses.PP:90-125.
25. Yaw, D. C. (2006). “An evaluation of e – learning in industry at level three based upon the Kirkpatrick model”. Inidan State University.PP:60-65.
)